Eindelijk ons jubileumstuk!

Voor het tweede jaar op rij was de aanvang van het nieuwe seizoen enigszins anders dan anders. De jaarvergadering werd namelijk wederom met het uitje gecombineerd en was pas op 11 september 2021.

Die dag togen we met z’n allen naar de Rijp om daar als uitje het Kerkepad te lopen. Dat begon nog voor we goed en wel begonnen waren al meteen met een lekker verfrissende bui, waardoor de start iets later was dan bedoeld, maar dat mocht de pret gelukkig niet drukken.

Bij de Argonauten vingen we de wandeling aan, door de Rechtestraat, via Graft, naar Noordeinde. Aldaar werden we bij de Kleine Haag verwacht waar onze benen tot rust konden komen en we ook meteen de innerlijke mens even konden verzorgen. Maar niet te lang, want de tocht ging al snel weer verder, dwars door de weilanden richting de Beemstervaart.

Hier was wederom een korte pauze ingelast, wat meteen de mogelijkheid gaf tot een potje steenwerpen. In teamverband natuurlijk, want geheel volgens traditie maakten we er een wedstrijdje van. En als je een wedstrijdje op een STV-uitje hebt, dan kan een ander onderdeel natuurlijk niet ontbreken. Inderdaad; de limerick.

Tijdens de wandeling draaiden de raderen op volle toeren om met iets creatief op te proppen te komen, waarin ook nog eens het woord “kerk” was verwerkt. O ja, en een schunnig woord. Gelukkig was daarvoor ruim de tijd.

Om de dag af te sluiten gingen we weer terug naar de Starnmeer, waar we in de schuur van Gerrit en Willy lekker konden eten, kletsen, jaarvergaderen en spelertje prikje speelden. Uiteindelijk ging team “Spijkerjacks” met daarin Hans, Gerrit, Remco en Bob, met de eindwinst aan de haal. En zo kwam de dag ten einde, al was het nog lang gezellig!

Niet lang daarna begonnen we met goede moed aan het winterstuk, wederom stond Beterschap op de planning, maar helaas werd na een paar weken weer duidelijk dat ook dit keer de voorstelling niet ging lukken. Door de aangescherpte Corona regels werden alle bijeenkomsten namelijk weer aan banden gelegd.

Gelukkig kon STV wel nog net meedoen aan de klaverjasavond. Na een ongetwijfeld zware strijd hebben Wim, Marjon, Inge en Niek daar genoegen moeten nemen met een vierde plaats.

Inmiddels zijn we alweer een jaar later dan die wedstrijd en is afgelopen vrijdag de 2022 editie gespeeld. In de plaats van Inge en Niek speelden dit keer Piet Peek en Remco. De tegenstand was blijkbaar weer zwaar want STV eindigde nu op de 5e plaats.

Bob en Ellen hadden in de zomer van 2021 aangegeven om aan het einde van het jaar te gaan verhuizen, waardoor de gemeente Wormerland een nieuwe uitbater moest zoeken voor ‘t Heerenhuis. De Spijkerboorder Gemeenschap, en daarmee ook STV, kreeg daarin een stem. Maar al gauw werd duidelijk dat de voortvarendheid van de gemeente ver te zoeken was. Het duurde erg lang voordat er kandidaten gevonden waren en weer later bleek dat er van alles mis was met de bouwkundige staat van het pand. Een ingrijpende renovatie is noodzakelijk en tot op de dag van vandaag is ons niet duidelijk hoe en wanneer de gemeente dit gaat aanpakken. Het is een reële bedreiging voor het voortbestaan van onze vereniging en we blijven in gesprek met de gemeente.

Weliswaar was er dus geen winterstuk, maar toen het voorjaar aanbrak en de Corona-regels weer versoepeld werden, kregen we ein-de-lijk de kans om aan het jubileumstuk te beginnen.

Al na de zomer van 2019 waren Wouter, Willy, Lous en Wim gestart met het bedenken van ideeën voor ons 75-jarig jubileum in september 2020. Het was al snel duidelijk dat we een openluchtstuk op een camping wilden spelen, op het veldje achter ’t Heerenhuis. Het stuk was klaar toen de coronapandemie uitbrak en we de plannen helaas moesten uitstellen. Een jaartje later was te overzien en het gaf de tijd om liedjes te verzinnen, waardoor het een musical werd. Een avondvullende musical hadden we nog nooit eerder gedaan. Een jaar later werd uiteindelijk twee jaar later. Ons 75-jarig jubileum werd ons 77 jarig jubileum.

In het voorjaar, wat later dan gedacht, hadden we na de coronalock-downs er veel zin in om alle registers open te trekken. Een groot aantal leden had zich aangemeld om mee te doen, voor- en achter de schermen. Zelfs onze oud-burgemeester diende zich aan. Teksten werden geleerd en aan het campingdecor gewerkt. Het bleek een ambitieus project te zijn. Want hoe zat het eigenlijk met ons zangtalent? En lukt het wel met zo veel mensen op toneel? Ondanks het harde oefenen sloeg ook de twijfel soms toe: wordt dit ooit wat? Er moest nog zo veel verbeterd worden.

Maar ook hier openbaarde zich weer “Het Wonder van Spijkerboor”. De uitvoeringen op 26 en 27 augustus waren een groot succes. Het waren prachtige zomeravonden. Op de camping “De vijf Sterren” werd met hart en ziel geacteerd, gezongen en veel gelachen. De vaart zat er mooi in en het publiek genoot enorm van deze bijzondere voorstelling.

Een maand later hebben alle deelnemers, voor- en achter de schermen, dit succes gevierd met een heerlijk buffet en konden we met een hapje en een drankje nagenieten van de filmopname.

Wouter en Martijn

Een jaartje vrij

“Hopelijk is het wel weer mogelijk om in september met z’n allen aan een nieuw stuk te beginnen”… Nou, dat liep een tikkie anders.

Toen vlak na de laatste voorstelling van 2020 het hele land op slot ging, konden we ons natuurlijk nog niet goed voorstellen dat we ruim een jaar later nog in hetzelfde schuitje zouden zitten. Maar in het voorjaar bleek wel dat we een en ander moesten gaan verschuiven. Zo lukte het niet om de jaarvergadering te organiseren, was het uitje nog niet mogelijk en werd duidelijk dat het jubileumstuk voor het 70 jarig bestaan van de Spijkerboorder Toneel Vereniging in 2020 niet meer ging lukken.

In de zomer ging het even de goede kant op en kwam er wat ruimte voor het een en ander. En dat kwam mooi uit, want op 10 juli stapten Martine en Koen in het huwelijksbootje! Hun ruime, nieuwe geitenstal was de perfecte plek voor een gezellig feest!

In augustus kregen we het bericht dat Henk Clausen was overleden. Henk begon als eerste met het opnemen van de opvoeringen op video en jaar na jaar mochten wij van zijn aanhanger gebruik maken om het toneel naar o.a de Mieuwijdt te brengen.

Het opstarten van een nieuw winterstuk in september ging dus niet door, maar het uitgestelde uitje gelukkig wel! Op zondag 6 september verzamelden we bij Willy en Gerrit om vandaar aan een fietstocht rond het Alkmaardermeer te beginnen. Het bestuur had op allerlei plekken leuke spelletjes bedacht. En ook de befaamde limerick mocht onderweg weer bedacht worden. De beste hiervan luidde:

Er was eens een stier in Pamplona
Die dekte op muziek van Madonna
Hij deed er wel vier In ieder kwartier
En proostte daarop met Corona

De dag eindigde in ’t Heerenhuis, alwaar na een heerlijk hapje en drankje meteen de jaarvergadering snel behandeld werd. Vooral noemenswaardig hierin waren de twee jubilarissen. Wim en Jannie waren namelijk allebei 50 jaar lid en werden in het zonnetje gezet. Wim ter plekke, en Jannie thuis aangezien zij net uit het ziekenhuis was gekomen.

In het najaar sloeg Corona hard om zich heen, met als gevolg dat we weer in een stevige lockdown belandden. Goed dat we geen stuk waren begonnen, want samen repeteren was geen optie en een uitvoering in ’t Heerenhuis al helemaal niet. Wat met kunst en vliegwerk nog wel in ’t Heerenhuis kon, was mijn huwelijk met Bianca. In het bijzijn van een heel klein groepje familie, konden we elkaar op 11 november het ja-woord geven, op de plek waar we elkaar dankzij STV hadden leren kennen!

Tijdens de winter en lente was er weinig voor de toneelvereniging te beleven… Wederom moesten we het jubileumstuk, de jaarvergadering en het uitje uitstellen. Het uitje staat nu op de planning voor 11 september en hopelijk is het daarna ook weer mogelijk om met z’n allen aan een nieuw stuk te beginnen. In het volgende jaarverslag ik vertellen hoe dat afliep!

Martijn Jongens