Het jaarlijkse uitje stond dit jaar gepland in juni, we waren blij dat we een puzzeltocht met de auto hadden georganiseerd want het was koud en er stond veel wind. Het was een heel geslaagde dag iedereen heeft het eindpunt gehaald. Dit was natuurlijk het Heerenhuis waar we weer goed werden onthaald door Wendy.

We hadden voor dit jaar al een stuk op de planken liggen dat was snel geregeld maar vlak voor het begin van de repetities kreeg Ellen het bericht dat ze borstkanker heeft. Dit was een grote schok voor iedereen. Ze is geopereerd en bestraald en heeft net de chemokuren afgerond. Ik heb bewondering voor haar, ze heeft zich er knap door heen geslagen. Ellen heel veel gezondheid toegewenst voor de toekomst.

Het Jubileum Hotel van Ray Cooney is een klucht waar alle spelers heel hard aan hebben moeten werken. Vanaf het begin was iedereen ook heel snel met tekst leren en vooral de teksten tussen de tekst. In het begin was er geen touw aan vast te knopen, wie waar welke deur moest open maken. Uit eindelijk hadden we dat redelijk onder controle en moesten we alleen nog leren het als een KLUCHT te spelen. Nel heeft wel honderd keer gezegd het is een klucht!! We konden het woord niet meer horen. Onze debutante Bianca Ton heeft het heel goed gedaan maar hoopt wel op een iets groter rolletje de volgende keer. Twee weken voor de uitvoering was er een heel slechte repetitie avond de moed zonk ons in de schoenen, komt dit wel goed. Gelukkig was de donderdag erna voor 99 % beter! We hadden weer wat vertrouwen. Frank John had deze winter een baan erbij, nl decorbouwer. Frank heeft het weer fantastisch afgeleverd chapeau.

De uitvoeringen gingen allemaal heel goed, het publiek heeft weer genoten, vooral Lous had een rol op zijn lijf geschreven. Dat vond de pers ook, lovende recensies. De eerste vrijdag was wat minder publiek dan normaal omdat het heel erg gesneeuwd had, de dijk was bijna niet begaanbaar. Wij hebben daar gelukkig niet veel van gemerkt. De laatste vrijdag werd de Bannetocht na 15 jaar weer verreden, de afgelopen dagen was het zelf min 20 geworden. Mariët en ik konden de laatste week toneel heerlijk over het kanaal, scheelt weer een ritje.

In de Mieuwijdt waren we ook weer dit jaar. Het ging heel erg goed, alleen raakten ze niet meer zo erg opgewonden door Lous in zijn onderbroek. Dit mompelde een mevrouw in het publiek.

Tijdens onze afsluitingsavond in het Heerenhuis kregen we te horen dat Klaas de Leeuw darmkanker heeft. Klaas we leven met je mee en heel veel sterke de komende periode.

We zijn uitgenodigd om mee te doen aan het Midwinterfeest in De Rijp op 15 en 16 december dit jaar. We gaan proberen hier aan mee te doen. Hoe en wat weten we nog niet maar dat staat vast in het volgende jaarverslag.

Dit jaar gingen we ter ere van 65 jarige bestaan van de toneelvereniging rijden op de solex. Het uitje stond gepland op 19 juni, begin van de zomer, maar ik was blij met mijn dikke leren jas. Het bestuur had namelijk gevraagd of iedereen gepast gekleed wilde gaan. ledereen heeft daar natuurlijk vreselijk zijn best op gedaan, het was een mooi gezicht.

De keuze voor best geklede man en vrouw was zeer moeilijk, ieder kon zijn favoriet opgeven en de uitslag was; Cor Leegwater best man en Annemarie Heerschop beste vrouw en als best geklede echtpaar zijn Gerrit en Willy Groot gekozen. Het rondje met de Solex begon in Driehuizen, nadat iedereen een proef stukje had gereden konden we van start. We reden eerst richting Zuidschermer en via de Graftdijken reden we richting de golfbaan van de Beemster. Onderweg hebben we een aantal buien moeten trotseren. We waren blij toen we bij de golfbaan aankwamen voor een kopje koffie met gebak, konden we doorwarmen. Vervolgens ging de tocht door Middenbeemster, De Rijp en Noordeinde weer terug naar Driehuizen. Een aantal hebben de tour niet helemaal kunnen uitrijden en moesten het laatste stuk met de bezemwagen mee.

Toen iedereen was verzameld gingen we met de auto’s weer terug naar Spijkerboor, waar Wendy de beneden bar alweer gezellig had gemaakt. Het eten en de verzorging was weer perfect. Heerlijke afsluiting van een geslaagd uitje.

Ook dit jaar hebben weer een aantal leden voor ons gevist tijdens de kermis en meerdere keren per jaar geklaverjast, heel fijn dat de toneelvereniging elk jaar weer op jullie kan rekenen.

In augustus is Maaike Caton met haar Jeroen Groot getrouwd en was de toneelvereniging uitgenodigd voor de receptie, wij wensen hun veel geluk toe.

Ondertussen wordt in de zomer ook in toneelboekjes gelezen en is eigenlijk een stuk uitgekozen en aangekocht. Maar dan gaat Wouter Duyvis op vakantie naar Spanje en wat gebeurd daar, hij schrijft zelf een toneelstuk. Bed & Breakfast. Nadat Nel Stam en Willy Groot het hebben gelezen word besloten dat dit het nieuwe toneelstuk gaat worden.

De rolverdeling was snel gemaakt, alleen hadden we nog een jongeman nodig. Na enig speurwerk en rond vragen had Martijn Jongens zin om dit jaar mee te spelen, waar we heel blij mee zijn.

Tijdens de eerste repetities, waarbij voornamelijk het stuk wordt doorgelezen, heeft de schrijver het nog druk. Als uiteindelijk her en der nog wat aanpassingen zijn aangebracht, is het de derde versie die we op gaan voeren. Willy en Lous hadden allebei een grote rol, maar ze hebben dat uitstekend gedaan. Heel snel wisten ze de tekst al uit hun hoofd. Vooral voor Willy was het een zware periode vanwege familie problemen. Martijn en Martine deden het samen heel leuk er werd veel gelachen tijdens de repetities. Bob moest een beetje zoeken in het begin maar op het toneel had hij helemaal te pakken, de oplichter! De professionals Wim en Elske waren prima op elkaar ingespeeld en Marry vond het steeds leuker om haar schoonzoon af te katten.

Met z’n allen is er weer voor gezorgd dat het toneel werd opgebouwd. Ellen en Willy hebben prachtig aangekleed en Frank John heeft een prachtig en vernuftig decor ontworpen. Een kast tegen de muur aan dat kon worden uit geklapt als bed. Wat hebben de mensen daar veel om gelachen. Lous en Willy samen op dat bed. Als souffleur kon ik elke avond heel goed zien wat er allemaal gebeurde. Lagen ze net lekker trok Willy het dekbed weer van Lous af. Was het uiteindelijk stil, kwam er weer een gast naar de keuken toe en moesten ze daarna weer helemaal opnieuw beginnen, hilarisch. Bert had het licht ook heel mooi voor elkaar, vooral het blauwe licht als het nacht is, was heel mooi.

Op 29 januari, de wereld premiere van Bed&Breakfast, is ons erelid Dirk Beets op 87 jarige leeftijd overleden. Dirk Beets is 25 jaar lang regisseur geweest van STV. Voor de uitvoeringen van 4 en 5 februari hebben we een moment stilte gehouden om Dirk te gedenken. Een aantal leden is naar de begrafenis van Dirk Beets geweest.

Verder zijn tijdens de uitvoeringen weinig bijzondere dingen gebeurd. Een hele leuke verspreking vond ik, dat Willy er voor had gekozen om haar moeder te laten ruimen in plaats van inenten.

Het toneelstuk Bed&Breakfast van Wouter was een enorm succes, de pers en alle mensen hadden alleen maar lovende kritieken. Het was fantastisch.

Dit jaar mochten we 17 februari weer in de Miewijdt optreden, vele handen maken ligt werk en dat was ook zo. Veel mensen hielpen met op- en afbouwen. Voor de mensen in de Miewijdt was het stuk heel goed te volgen en erg herkenbaar.

Dit jaar zijn we ook uitgenodigd door de zonnebloem om het stuk te komen opvoeren in de Kerckhaen te Westbeemster. Na overleg met elkaar hebben we besloten om het te doen. Gelukkig kon het de zaterdag meteen na de Miewijdt. Een paar dagen van te voren is een groepje mensen gaan kijken of we ons eigen decor konden gebruiken. Met ons eigen decor konden we daar voor zo’n 100 mensen nog een laatste keer Bed&Breakfast opvoeren.

Na afloop zijn we met de vaste crew gaan eten bij Oudejans in de Rijp, dit was heel gezellig.

Op 24 februari was de avond van de afsluiting in het Heerenhuis, jammer dat Marry en Martijn toen ziek waren. Het was weer grappig om jezelf terug te zien op grootscherm en Ellen verzorgde ons weer goed, zoals de hele winter heeft gedaan. We hadden dit jaar een nieuw systeem om het doek op te hangen, dit is goed bevallen.

Tijdens het opruimen van de toneel spullen op de zolder in de brandweerkazerne hebben we nog wat oude spullen uitgezocht en heel milieubewust verbrand. De zolder ziet er keurig opgeruimd uit.

Willy heeft de uitnodigingen van de zusterverenigingen weer goed verzorgd.

Het is altijd leuk om bij de andere verenigingen te kijken. Al met al was het een succesvol jaar, op naar het volgende jaar.