Tietske, de hoofdfiguur in dit stuk, is wel een heel bijzonder meisje. Fijn beschaafd, goed ontwikkeld, zacht van aard, een engel voor haar omgeving. Maar van de andere kant kan Tietske ook hard zijn, heel hard zelfs, want ze heeft een sterk karakter en ze is voor geen mens bang. In haar jeugd heeft ze eens een jonge circusleeuw tegen haar hart gedrukt, vandaar dat ze nog altijd “het meisje met het leeuwenjong” wordt genoemd. Tietske eist alles of… niets. Dit vraagt ze zowel van zichzelf als van anderen. Middelmatigheid kan ze niet uitstaan .Slappe karakters duldt zij niet in haar omgeving. Arend Landman is haar jeugdliefde. En het heeft altijd voor haar vastgestaan: met hem zal ik trouwen of ik trouw nooit. Arend is ook dol verliefd op haar. Maar toen Tietske naar de grote stad ging om er te studeren, scheen Arend zijn houvast kwijt te zijn. Zonder de sterke Tietske naast zich, was hij een slappeling. Hij bezocht cafe’s en ging met meisjes uit. Tietske uit in een brief aan hem haar verdriet hierover en laat hem doorschemeren dat als hij niet verandert, zij nooit met hem trouwen zal! Arend begrijpt dat zij dit meent. Maar zijn gedrag veranderen kan hij niet. Daarvoor moet hij eerst weer Tietske naast zich hebben. En Arend zint op een middel om Tietske voorgoed in zijn macht te krijgen, zodat zij hem nooit meer weigeren kan! Marinus Borkel, de vader van Tietske, is een boer uit een stuk, maar toch heeft hij een zwak, het zwak van de meeste boeren: landhonger. Meer land om te kunnen bewerken en om ermee te kunnen pochen. Maar het ontbreekt hem aan de nodige contanten. En hier ziet Arend Landman zijn kans schoon. Hij verschaft Marinus de nodige gelden, waarmee hij Tietske hoopt in zijn macht te krijgen. Maar als Tietske afgestudeerd vanuit de grote stad terugkeert en Arend haar ten huwelijk vraagt, dan wijst ze hem af, ondanks haar grote liefde voor hem. Alles of niets! Tietske wil geen slappeling. En als Arend de dommigheid begaat om de schuld van haar vader aan hem uit te spelen, dan ontbrandt de strijd pas goed. Arend heeft zich wel heel erg vergist, als hij denkt een meisje als Tietske te kunnen kopen. Want Tietske is een meisje, dat als zij vecht dan ook voor niets terugschrikt. Rondom deze botsing zijn vele andere conflicten geweven. Zoals het conflict tussen de moeder van Arend en de vader van Tietske; tussen de prachtige figuur van dokter Stark en het weelderige verwende meisje Mary van Lanschoten; en het vermakelijke conflict tussen de openhartige Maaike en Dries, de postbode. En niet te vergeten de figuur van de Grootvader, die een creatie van zichzelf is.

https://www.toneeluitgeverijvink.nl/toneelstukken/18522/het-meisje-met-het-leeuwenjong/

Twee oudjes komen niet rond en verhuren dezelfde kamer, de man aan een jonge dame, de vrouw aan een jonge heer. Hoe ze zich met beide huurders uit de slag trekken, hoe die twee jonge mensen precies om een ongewenst huwelijk van hun respectievelijk moeder en vader hun huis ontvluchten en precies in de verhuurde kamer, over alle hindernissen heen, in elkaars armen terechtkomen, verzoend natuurlijk met het getrouwde ouderpaar, verneemt u verder. De bijkomende burenruzietjes zijn erg leuk en kleuren beslist het milieu.

https://www.toneeluitgeverijvink.nl/toneelstukken/25157/wij-komen-niet-uit-met-ons-pensioen/

Het is de historie van de familie Giesbers, waarvan de drie dochters tamelijk verschiilend van karakter zijn. Suus is een levenslustig meisje,dat door haar opgewekte aard van een blijmoedige natuur getuigt; Fiet werd door haar huwelijk met een echtgenoot. die geneigd is boven zijn stand te leven en daardoor financieel in moeilijkheden geraakt, en Marjan tenslotte wordt door haar verleden dat de auteur overigens tamelijk in het duister heeft gelaten door een deel van het gezin als het zwarte schaap beschouwd. Het eigenlijke conflict ontstaat wanneer Rinus Doevedans on haar zijn eerste jeugdliefde herkent, die als het meisje met de rode strik in zijn herinnering is blijven voortleven. Door diverse omstandigheden werdt de schijn verwekt alsof zij met opzet tot elkaar bijeen zijn gebracht, om Marjan aldus een laatste kans te geven op een gelukkig huwelijk. De alleen op eigen baat beluste zwager is aan deze verdenking niet vreemd. Doch ook hier blijkt de liefde weer sterk genoeg om alle misverstanden en obstakels het hoofd te bieden, zodat het publiek de oplossing met voldoening aanvaardt.

https://www.toneeluitgeverijvink.nl/toneelstukken/18533/het-meisje-met-de-rode-strik/

 Het stuk geeft de geschiedenis van een moeder,die om haar man naar Amerika te kunnen volgen en aan haar artistieke aspiraties te kunnen voldoen haar kind enkele weken na de geboorte afstaat aan haar gehuwde zuster. Deze zorgt, dat het meisje op naam van haar man wordt ingeschreven en voedt het op als een eigen kind. Twintig jaar lang laat de moeder niets van zich horen. Haar man sterft al spoedig in het vreemde land en zij maakt carriere bij de film en komt in goede doen. Dan krijgt zij heimwee naar haar dochter en vliegt naar Europa, waar haar komst weinig vreugde wekt. Want de trambestuurder en zijn vrouw hebben het meisje in de waan gelaten de eigen vader en moeder te zijn. Het kind is gelukkig met haar oudere, haar broer en haar matroos Lex en de ouders zijn nu bang dat de eigen¬lijke moeder het kind komt opeisen. Deze belooft dit niet te doen, maar ontdokt dat Lex de zoon van de broer van haar man en dus een volle neef van haar dochter. En om zij een eventueel huwelijk te verhinderen onthult zij de werkelijke situatie, daarmee de tot nu toe gelukkige familie tot wanhoop brengend. Zij herstelt dit enigs zins door Lex een goede betrekking te bezorgen in Amerika en met hem weer daarheen te vertrekken, echter niet voor zich met haar dochter verzoend te hebben.

https://www.toneeluitgeverijvink.nl/toneelstukken/11240/bezied-kroepen/

‘Liever brengt een vader zijn kinderen groot, dan dat zijn kinderen hun vader tijdens zijn oude dag verzorgen’

Zoon Johan Fabricius beschrijft in 1971 zijn vader als een man met weinig eruditie maar met een grote sociale bewogenheid. ‘Wat mijn vader tot het schrijven van Onder één dak inspireerde was een gemengd nieuwsberichtje over een oude man, die, eenzaam achtergebleven na de dood van zijn vrouw, bij een van zijn kinderen ondergebracht moest worden. Het enthousiasme was niet groot en men vond geen betere oplossing dan de oude baas dan maar onder elkaar te verloten.

Op de begrafenis van zijn vrouw ging een van de zoons met de hoge hoed rond waarin de lootjes lagen: wie hem trok, die had hem.’

http://www.asserjournaal.nl/bericht/27578

Het stuk behandelt de geschiedenis van het rijke fabrikantengezin Van Gelder, dat in de problemen komt, maar uit de nood gered wordt door Betje, een oude gedienstige die bijna een halve eeuw lang voor de Van Gelders gewerkt heeft. Wanneer zij merkt dat haar vroegere baas bezig is de effecten te gelde te maken die zij ooit van zijn vader erfde neemt zij kordaat het heft in handen. Tot groot misnoegen van de familie, totdat men inziet dat Betje het beste voorheeft.