Buurman

Gepubliceerd in de Nieuwe Chronyke; 1 februari 1994
Geschreven door Cor Booy
Bron: https://www.landvankalk.com/

Ik heb vroeger, in de Starnmeer, een buurman gehad die overal verstand van had. En als hij het even niet had, dan had ‘ie wel familie die dat had.

Zo had op zekere dag in Akersloot een nieuwe dokter zijn entree gemaakt. Die had ook patienten in de Starnmeer. Eén van hen vertelde, nogal nieuwelijk, aan de buurman-met-ver-stand-van-alles, dat de nieuwe dokter er was geweest. “Hij heet Smit, geloof ik”.

“Ja”, zei buurman, die ook zo heette, maar dan met “th”, “hij is een neef van me”. Later bleek de dokter van Akersloot een heel andere naam te hebben.

Buurman kwam bij ons gedurende een periode dagelijks melk halen, vers uit de koe. Mijn vader placht ’s zomers zijn koeien “los over het land” te melken. Buurman bood aan:”Je krijgt van mij kuurpennen om ze vast te zetten”. En werkelijk, hij mikte een partijtje ijzeren pennen-met-ring stuk voor stuk over de sloot in vader’s weiland.

Na verloop van tijd zei vader:”Ik mis een stel kuurpennen”. En nog wat later:’Er zijn er al wéér weg”. Tenslotte was er nog één over. Een andere buurman vertelde kort erna:”Ik melk een stuk makkelijker, want ik heb kuurpennen van Smith gekre-gen…”

Mijn oudste broer kreeg een baan aan de – gloednieuwe – Prinses Irene-sluis te Wijk bij Duurstede. Buurman kreeg er lucht van en vertelde:”Ja, een neef van me is daar de baas!” Buurman zat blijkbaar goed in de neven, maar die op de sluis had nog nooit van zijn “oom” gehoord…

Aan de Middelweg in onze polder was de waterleidingbuis nog-al eens lek. Dan kwam er een ploeg van vier PWN-mannen uit Beverwijk de reparatie verrichten. Daar waren ze rap in. Toen ze weer eens zo’n klus hadden, kwam buurman er ook bij:
“Zo, de buis weer stuk?”
“Dat zie je”
“Ja, ik zag het eergister al”.
“o ja????”
“Ja, ik vond een wurm in de theepot”.

Op zijn oude dag, nadat hij zeker wel 25 jaar aan de Middelweg had gewoond, verhuisde hij met zijn vrouw naar Friesland. Daar had ook beider wieg gestaan. De bakker, die aan de deur kwam, zag hem bezig de verhuisboel in te pakken en vroeg, lichtelijk verbaasd:’Wat nou, ga je verhuizen?” “Ja”, zei buurman. “Ik kan hier niet wennen!”

CB.

Geplaatst op: 7 juni 2024
Cor Booy
Categoriën: Kroniek | Starnmeer

Meer artikelen uit de Kroniek:

Reyer Klaas Koppen en de Ceres

Reyer Klaas Koppen, timmerman uit West-Graftdijk en aannemer van diverse kaassfabriekjes in Noord-Holland, waaronder Kaasfabriek de Ceres.

Kerstprent 1993

De "overstap" die Markenbinnen per 1 januari dit jaar maakte van de gemeente Uitgeest naar de gemeente Graft-De Rijp, was aanleiding de kerstprent dit jaar te wijden aan dat dorpje. De keus is daarbij gevallen op twee tekeningen die Jan Bulthuis in 1789 maakte van...

Vrouw Ooms en de Alkmaar Packet

De Alkmaar Packet vervoerderde van 1863 tot 1950 zowel personen als goederen naar meerdere bestemmingen in Noord-Holland.

De Grafters waren er al eerder

Oude bodemvondsten in de buurt van Graft en Graftdijk schijnen een lichtje op de oudst bekende bewoning in ons gebied.

Voor 5 centen bracht de post je brief naar de Stierop

Tegenwoordig rijden talloze post-bestelbusjes af en aan, vroeger ging de postbezorging er echter iets rustiger aan toe.

De Kroniek

De Nieuwe Chronyke van het Schermereiland brengt al sinds 1983 meerdere malen per jaar hun historische tijdschrift uit.

Heerenhuis Spijkerboor 200 jaar

In 1787 werd een nieuw “Jagt en Rechthuys” gebouwd in Spijkerboor: Het Heerenhuis. Dit ging wel ten koste van zijn voorganger uit +/- 1644.

Mistig avontuur op het Starnmeer

December 1944; twee Italianen gaan naar een nieuwe schuilplaats, een avontuurlijke roeitocht over de geïnundeerde Starnmeer is het gevolg.

De “Vermaning” van Markenbinnen

Evert Besse Jz., de beschrijver van de droogmaking van de Starnmeer, heeft niet alleen dié geschiedenis op schrift gezet. Ook de geschiedenis van zijn eigen familie heeft hij tot in de finesses uitgeplozen. In die "genealogie Besse" beschrijft hij hoe diverse...

De laatste molenaars in Kamerhop

Doordat het Kamerhop werd afgescheiden van het Starnmeer, tijdens de bedijking, diende dit 46 ha grote poldertje van afzonderlijke bemaling te worden voorzien, in 1643. Meer daarover in het hoofdstuk "De molens van Starnmeer en Kamerhop" in Het Starnmeerboek, pag. 75...

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *